Het is alweer ruim twee jaar geleden dat Van Egmond de Fatimakerk voor het eerst zag. “Het is natuurlijk een bijzonder gebouw met, wat ik maar even gemakshalve, de trommel noem en de zaaltjes er omheen.” De uitdaging zat er volgens hem vooral in om er uiteindelijk 19 woningen in kwijt te kunnen. “Vervolgens lag het natuurlijk voor de hand om de rand om het hoofdgebouw met een laag te verhogen om daar de meeste woningen in te vestigen.

‘Wat nu nog een vergaderzaaltje is, is straks na de verbouwing een slaapkamer met een fenomenaal uitzicht op het water’

Met de sleutel opent hij de kerk en begint direct te wijzen wat er allemaal te gebeuren staat. “De entree, zo legt hij uit, “blijft op dezelfde plek. Dan komen daar”, en wijst naar een paar meter verder, “de gang naar de woningen.” De dertien starterswoningen komen in de rand. Wat nu nog een vergaderzaaltje is, is straks na de verbouwing een slaapkamer met een fenomenaal uitzicht op het water. “Niet slecht toch?”, zegt de architect.

Terug in de grote ruimte legt hij uit dat hier de zes grotere woningen komen. Door de kleine ramen komt nu weliswaar daglicht binnen maar het houdt ook weer niet over. “We maken in de gevel in het ritme van de huidige ramen sleuven met daarin nieuwe ramen. In mijn ontwerpen zit altijd veel daglicht en dat komt in deze woningen ook.” Aan de bovenzijde zit een lichtsleuf die de grote ruimte omsluit. “Ook dat blijft zitten. We zetten er alleen HR++ glas in”, zegt hij lachend. Om er serieus aan toe te voegen: “alle woningen voldoen aan de huidige duurzaamheidseisen dus zijn heerlijk comfortabel.”

‘Dit soort projecten zijn voor een architect de krenten in de pap’

Terwijl we door de grote zaal lopen, benadrukt Van Egmond dat dit soort projecten voor een architect de krenten in de pap zijn. “Natuurlijk is nieuwbouw ook leuk maar nu is er iets waar je mee aan de slag moet. Zo’n uitdaging als deze krijg je als architect niet elke dag. Ik vind het geweldig om daar dan mee aan de slag te gaan.” Na een korte stilte voegt hij er aan toe: “En laten we eerlijk zijn, het is niet alledaags. Dat maakt het ook weer bijzonder omdat de woningen die hier komen dus ook niet alledaags zijn.” En dat niet alledaagse zit in zijn ogen onder andere in de rondingen waar vrijwel alle woningen mee te maken krijgen. “Geen enkele woning is hetzelfde. Niet alleen qua maatvoering maar ook qua uitvoering.”

Zo krijgen de woningen in, we houden de term er nog maar even in, de trommel, een terras aan de woonkamer. De starterswoning op de hoek krijgt eveneens een terras en de woning ernaast een terras op het dak. “Alle bewoners krijgen de beschikking over de gemeenschappelijke tuin aan de voorzijde.” Het grasveld voor de The Church wordt heringericht. Zo wordt er een wadi aangelegd en komt er voor de bewoners een kruidentuin. “Maar ik zie echt voor me dat het voor de bewoners bij mooi weer echt een ontmoetingsplek gaat worden.”

Bas van Egmond kan niet wachten tot The Church klaar is

Van Egmond heeft inmiddels de kerk weer afgesloten en kijkt naar het gebouw. “Ik ben benieuwd hoe het er uit ziet als straks de ramen erin zitten en de stenen zijn schoongespoten. Er ontstaat echt een zeer aantrekkelijk gebouw. Ook voor de omgeving. Dat vinden ze trouwens op het gemeentehuis ook”, voegt hij er fijntjes aan toe. “De samenwerking is echt heel plezierig geweest en dan ontstaat er ook iets moois.” Het is koud dus hij steekt zijn handen diep weg in zijn zakken. Na een korte groet toch nog één keer een vluchtige blik op het kerkgebouw. Hij lijkt inderdaad niet te kunnen wachten tot de The Church klaar is.